غریب و تنها
هیچ داری از دل مهدی خبر؟
گریه های هرشبش را تاسحر؟
اوکه ارباب تمام عالم است
من بمیرم
سربه زانوی غم است
“شیعیان”
مهدی غریب وبی کس است
جان مولا معصیت دیگر بس است
“شیعیان”
بس نیست غفلت هایمان؟
غربت وتنهایی مولایمان؟
ماعبیدو عبد دنیا گشته ایم
غافل از مهدی زهرا گشته ایم
من که دارم ادعای شیعه گی
چه بگویم من به جز شرمندگی…….؟
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رستمي در 1398/01/30 ساعت 11:23:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید